data aktualizacji: 29-07-2016, 09:47
Rodendrony - jak sadzić i pielęgnować?
wyświetleń: 4502
Rododendron (łac. Rhododendron, ang. Rhododendron) jest jednym z najpiękniejszym z krzewów zakwitających na wiosnę. Na świecie możemy spotkać ponad tysiąc gatunków i ponad 20 tysięcy odmian. Należą do rodziny roślin wrzosowatych. W Polsce dorastają do 4-5 metrów wysokości. U nas znane pod dwoma nazwami różanecznik (łac. Rhododendron, ang. Rhododendron) (zimozielone liście) i azalia (łac. Rhododendron, ang. Azalea) (gubi liście na jesień).
Kwitnienie:
- kwiecień - czerwiec, szeroka gama kolorystyczna;
- przekwitnięte kwiatostany usuwa się poprzez wyłamanie aby pobudzić bujniejszy wzrost, kwitnienie i nie obciążać nadmiernie rośliny;
Podłoże/gleba:
- piaszczysto - próchnicza, kwaśna o odczynie pH 4,5-5,5;
- wilgotna;
- nie lubią ciężkiej słabo przepuszczalnej gleby;
- korzenie nie mogą stać w wodzie bo mogą zgnić;
- wymaga ściółkowania (7 centymetrowa warstwa torfu, igliwia, liści dębowych, bukowych, kory) w celu lepszego trzymania wilgoci;
- nie należy sadzić w pobliżu starych murów gdzie roślina może mieć kontakt z wapniem;
- wszelkiego rodzaju chwasty usuwamy ręcznie ze względu na płytki system korzeniowy nie naruszamy ziemi wokół aby nie uszkodzić korzeni;
Sadzenie:
- błędy popełnione podczas sadzenia będą mściły się przez lata;
- należy sadzić w dołku o średnicy ok. 60 cm i głębokości ok.30 cm gdyż korzenie rosną wszerz a nie w głąb ziemi;
- w wykopanym dołku na dnie należy zrobić drenaż - 10-15 cm warstwa kamyków przysypana ok. 5 cm piasku;
- bryłę korzeniową należy rozluźnić aby w ten sposób ułatwić pobieranie składników pokarmowych;
- przygotowany dołek napełnić ziemią specjalnie przeznaczoną pod uprawę rododendronów lub samodzielnie przygotowaną mieszanką (torfu, przekompostowanej kory sosnowej i ziemi ogrodowej w stosunku 1:1:1), podczas sadzenia należy obficie podlać;
- nie należy sadzić zbyt głęboko ponieważ roślina może mieć problemy z dostępem do powietrza i pobieraniem pokarmu (najlepiej aby korzenie wystawały 2-3 cm nad powierzchnię);
- najlepiej sadzić od marca do połowy maja a rośliny kupione w pojemnikach przez cały rok aż do jesieni;
Stanowisko:
- półcieniste, osłonięte od wiatru, nie tolerują pełnego słońca;
- lubią rosnąć w grupach;
- dobrze sprawdza się pod koronami drzew i w pobliżu wody;
- nie wolno sadzić w pobliżu roślin, które będą zabierać wilgoć i składniki odżywcze;
Nawożenie:
- pod koniec marca i po zakończeniu kwitnienia (maj - czerwiec), jednak nie później niż do pierwszej połowy lipca;
- nawożenie po tym okresie może spowodować złe wchodzenie rośliny w okres zimowy;
- trzeba zachować umiar bo przy obfitym nawożeniu nastąpi wzrost liści a nie kwiatów;
- unikać nawozów zasadowych, które powodują wzrost odczynu gleby;
- nowoposadzone nawozimy dopiero 3-4 tygodnie po posadzeniu;
- stosować mieszanki nawozowe dla roślin wrzosowatych zawierające 30% siarczanu amonu;
Podlewanie:
- rododendrony są wrażliwe na brak wody;
- należy podlewać w czasie kwitnienia i wzrostu (kwiecień - lipiec) i w okresach suszy;
- najodpowiedniejszą wodą jest woda miękka z niską zawartością wapnia;
Cięcie:
- rośliny nie wymagają cięcia;
-
oprócz cięcia pielęgnacyjnego usuwające suche i chore gałęzie;
Zimowanie rośliny:
- rododendron jest wrażliwy na niskie temperatury - może przemarzać;
- wymaga osłony od zimnego wiatru i mrozu;
- można okrywać agrowłókniną, cieniówką, matą słomianą;
- jeśli mamy dostęp do świeżych trocin można nimi zasypać cały krzew;
- szczególnie na przemarzanie narażone są młode rośliny;
- okrycie usuwamy po ustaniu silnych mrozów aby nie doszło do przegrzania.
Obok rododendronów warto posadzić min. hortensje (łac. Hydrangea), lilie (łac. Lilium), goździki kropkowane (łac. Dianthus deltoides), golterię pełzającą (łac. Gaultheria procumbens), magnolię (łac. Magnolia), perisy japońskie (łac. Pieris japonica), kiścienie (łac. Leucothoe), kalmie (łac. Kalmia), zenobie (łac. Zenobia pulverulenta), hebe (łac. Hebe), oczary (łac. Hamamelis L.), klony palmowe (łac. Acer palmatum), enkianty dzwonkowate (łac. Enkianthus campanulatus ), fotergille większe (łac. Fothergilla major), berberysy Thunberga (łac. Berberis thunbergii), wrzosy (łac. Calluna vulgaris) i wrzośce (łac. Erica), modrzewnica zwyczajna (łac. Andromeda polifolia).
